Εἰς Μοι Φίλαν
Ἔσμεν, ὦ φίλα, περὶ νύκτος ψύχρας, ἐν πόλει μίκρῳ περὶ μάκρον πόντον, καὶ κατεύδεις, νύκτι πάρεσσι ψύχρᾳ, στέλλω ἔγω σὲ καὶ κατεύδω, ὔπνος ἔχοι φίλάν σε, ψύχρα, χεῖμ’ ἔχει, περὶ τὰν φίλαν μοί· Ἀλλ’ ἔχω σέθεν, μέσᾳ ἔστι νύκτι, μὲ στόλᾳ αὔτᾳ.